پروپوزال اثر بخشی واقعیت درمانی بر کاهش اختلالات خلقی

پروپوزال و روش تحقیق پایان نامه کارشناسی ارشد اثر بخشی واقعیت درمانی بر کاهش اختلالات خلقی

اطلاعات مربوط به پایان نامه:

عنوان تحقیق به فارسی: اثر بخشی واقعیت درمانی بر کاهش اختلالات خلقی

پرسش اصلی پژوهش:

آیا واقعیت درمانی بر کاهش اختلالات خلقی موثر است؟

بیان مسئله: بیان مسأله اساسی تحقیق به طور کلی (شامل تشریح مسأله و معرفی آن، بیان جنبه های مجهول و مبهم، بیان متغیرهای مربوطه و منظور از تحقیق به صورت مستند):

خلق بر طبق تعریف عبارت است از احساس هیجانی نافذی که درک و نگرش فرد نسبت به خود، دیگران، و در کل نسبت به محیط را عمیقا تحت تأثیر قرار می دهد.

خلق ممکن است طبیعی، بالا یا پایین باشد. شخص طبیعی طیف وسیعی از خلق ها را تجربه می کند و به همان نسبت مجموعه ای از تجلیات عاطفی نیز دارد. شخص عادی قادر به کنترل اخلاق و عواطف خود است. اختلالات خلقی حالات بالینی هستند که با اختلال خلق، فقدان احساس کنترل بر خلق، و تجربه ذهنی ناراحتی شدید همراه هستند.

اختلالات خلقی به دلیل این که یکی از خصوصیات اساسی آنها غیر عادی بودن خلق است به این نام مشهور شده اند. امروزه این اصطلاح محدود به اختلالاتی است که به شکل افسردگی یا نشئه ظاهر می شوند.

کسانی که خلق بالا دارند (مانیا)، حالت انبساط خاطر، پرش افکار، کاهش خواب، افزایش احترام به نفس و افکار بزرگ منشانه نشان می دهند. افرادی که خلق پایین دارند (افسردگی)، با کاهش انرژی و علاقه، احساس گناه، اشکال در تمرکز، بی اشتهایی و افکار مرگ و خودکشی مشخص هستند. این اختلالات عملا همیشه منجر به اختلال در عملکرد شغلی، روابط اجتماعی و بین فردی می گردد. مردم موارد افسردگی را از زمان های بسیار دور ثبت کرده اند، و توصیف هائی از آنچه امروزه اختلالات خلقی می خوانیم، در بسیاری از منابع طبی قدیم وجود دادر. حدود 450 سال قبل از میلاد، بقراط اصطلاح مانی و ملانکولی را برای توصیف اختلالات روانی به کار برد.

حدود پانصد سال پس از بقراط، اوائل قرن دوم بعد از میلاد، آرتائوس کاپادوچیا رابطه بین مانی و ملانکولی را کشف کرد. ادامه دارد. ....

اهمیت و ضرورت انجام تحقیق (شامل اختلاف نظرها و خلاء های تحقیقاتی موجود، میزان نیاز به موضوع، فواید احتمالی نظری و عملی آن و همچنین مواد، روش و یا فرآیند تحقیقی احتمالا جدیدی که در این تحقیق مورد استفاده قرار می گیرد):

اصولاً خُلق در افراد سالم و نرمال، در حالت معمول و طبیعی قابل کنترل توسط خود فرد است ولی چنانچه خُلق توسط شخص، غیر قابل کنترل باشد تغییر خلق عارض می شود. اگر خلق بالاتر از حد متعادل برود حالت سرخوشی، و اگر از حد متعادل پایین تر بیاید افسردگی عارض می شود. پس شخص عادی قادر به کنترل عواطف خود است ولی فرد بیمار، اختیار و کنترل بر عواطف خود ندارد.

البته ممکن است علائمی که در افزایش خلق یعنی حالات سرخوشی، و علائمی که در کاهش خلق یا افسردگی ذکر شد در یک فرد، در ادوار مختلف زندگی مشاهده شود که البته این دو گروه، علائم هم زمان نمی باشند . ممکن است هر تعداد از علائم در دوره ای مخصوص به خود، در فرد ظاهر شود یعنی تعدادی از علائم، مربوط به بالا بودن خُلق در حالت سرخوشی، و گروهی از علائم مربوط به پایین بودن خلق یا حالت افسردگی در فرد مشاهده شود واگر در فردی این حالات به تناوب عارض شود و عود کننده باشد این حالت را اختلال خُلقی دو قطبی - یا خُلق ادواری می نامند که مرحله شدید آن را در گذشته جنون ادواری می گفتند .اختلالات خلقی بخصوص افسردگی، از شایعترین بیماری های روانی است، به طوری که احتمال بروز آن برای خانم ها حدود 20% و برای آقایان 10% است و احتمال بروز نوع دو قطبی برای مردها و زن ها در حدود 1% است. البته در خانم ها کمی بیشتر از آقایان می باشد. از نظر ارثی در خانواده هایی که یکی از بستگان آنها دچار این بیماری هستند، احتمال بروز آن بیشتر می شود. در دوقلوها و بخصوص در دوقلوهای یک تخمی این احتمال بیشتر می شود. ...